کاربرد فناوری در سیستم‌های مراقبتی مانند سایر سیستم‌های موجود در جوامع با سرعت بسیار در حال رشد است . در این بین پرستاری نیز به طور چشمگیری در گذشته، حال و آینده تحت تاثیر فناوری مراقبتی و اطلاعاتی بوده، هست و خواهد بود .متون گذشته نشان می دهد که امروزه انقلاب و تحول در فناوری در محل کار با ظهور  استرس حرفه ای همراه است.ازمهمترین این مشکلات وعوارض، تنش روحی و استرس ناشی ازکاربرد فناوری است که از آن با نام تکنواسترس یاد می شود. از دیگر اصطلاحات مشابه می توان به تکنو فوبیا، فناوری گریزی و ترس از تکنولوژی اشاره کرد.به صورت شفاف تر این چنین می توان بیان نمود که تکنو استرس یک معضل مدرن ناشی از عدم توانایی برای سازگاری با فناوریهای جدید در سیستم سلامت است و در واقع ترکیبی از اضطراب عملکرد، فراوانی اطلاعات، تضاد نقشی و فاکتورهای سازمانی استبه صورت شفاف تر این چنین می توان بیان نمود که تکنو استرس یک معضل مدرن ناشی از عدم توانایی برای سازگاری با فناوریهای جدید در سیستم سلامت است و در واقع ترکیبی از اضطراب عملکرد، فراوانی اطلاعات، تضاد نقشی و فاکتورهای سازمانی است.به صورت شفاف تر این چنین می توان بیان نمود که تکنو استرس یک معضل مدرن ناشی از عدم توانایی برای سازگاری با فناوریهای جدید در سیستم سلامت است و در واقع ترکیبی از اضطراب عملکرد، فراوانی اطلاعات، تضاد نقشی و فاکتورهای سازمانی است.تکنو استرس نتیجه ای از یک ترس جدید و افزایش یافته مرتبط با تجهیزات است و می تواند به طور موثری باعث افزایش استرس در پرستاران شود. چرا که علاوه بر عدم آشنایی کافی ، از آنها خواسته می شود تا استفاده از این فناوری جدید را به مجموعه ی کارهای روزانه ی خود اضافه کنند که منجر به تحمیل استرس مضاعف و تکرار شونده می شود که آسیب رسان است. تکنو استرس دارای پنج بعد مختلف می باشد که عبارتند از :احساس فشار، درگیری با فناوری، پیچیدگی فناوری و نیاز به کسب اطلاعات زیاد، احساس ناامنی در استفاده از فناوری، عدم اطمینان در استفاده از فناوری به علت تغییرات دائمی .

بنابراین دادن فرصت به پرستاران در حین تصمیم گیری،تغییر و یا اجرای فناوری منجر به کارآیی بیشتر و پذیرش فناوری در بین پرستاران می شود.گرفتن بازخورد از پرستاران که در ردیف اول مراقبت از بیمار هستند، می تواند باعث درک بهتر مدیران از سیستم گردش کار وانتخاب فناوری متناسب با نیازهای فردی کارکنان گردد.بنابراین بهره وری پرستاران وقتی افزایش می یابد که آن ها احساس بهتری نسبت به استفاده از فناوری داشته باشندو همین مساله منجر به افزایش ایمنی بیمار،هماهنگی بیشتر با بیمار و کاهش چشمگیر در هزینه های مراقبت بهداشتی می شود .